Από τα πούρα Λεβίνσκυ, στις κοτομπουκιές του Ομπάμα!

Σύμφωνα με άρθρο του περιοδικού Der Spiegel, η γερμανική εταιρία Sprehe, που δραστηριοποιείται στον τομέα των κατεψυγμένων τροφίμων, ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει στην αγορά το τελευταίο προϊόν της, το οποίο φέρει την επωνυμία "Obama Fingers". Πρόκειται για "εύγεστα, μαλακά κομμάτια τηγανισμένου κοτόπουλου, συνοδευόμενα από μια γευστική σως κάρρυ". "Παρατηρήσαμε ότι τα αμερικάνικα προϊόντα και ο αμερικάνικος τρόπος διατροφής είναι ιδιαίτερα δημοφιλή αυτό τον καιρό", δηλώνει η διευθύντρια πωλήσεων της εταιρίας, Judith Witting. Η γενική ιδέα, όπως συνεχίζει, ήταν "να γίνουμε μέρος της Ομπάμα-μανίας που ακόμη κατακλύζει τη Γερμανία", χώρα ευρέως γνωστή άλλωστε ως το βαρόμετρο καλαισθησίας της Ευρώπης ανά τους χρόνους. Η εταιρία σε δελτίο τύπου της προσθέτει πως η κίνηση αυτή δεν έχει σκοπό να προσβάλλει τον Ομπάμα, αλλά να τον τιμήσει. Υπάρχει άραγε καλύτερος τρόπος να τιμήσεις τον πρώτο μαύρο Πρόεδρο των Η.Π.Α. από το να λανσάρεις τηγανητό κοτόπουλο με το όνομά του;

Τα "Obama Fingers" αποτελούν το πιο πρόσφατο από μια πληθώρα προϊόντων που βασίζονται στο Μπαράκ Χουσέϊν Ομπάμα, και σίγουρα όχι το τελευταίο. Αυτό είναι ίσως και το τίμημα της μετατροπής του Ομπάμα σε σύμβολο της ποπ αρτ, κίνηση η οποία αποτέλεσε το βασικότερο επικοινωνιακό τέχνασμα της προεκλογικής εκστρατείας του. Σε κάθε περίπτωση πάντως, απότελουν σαφή πρόοδο σε σύγκριση με τα πούρα "Μόνικα Λεβίνσκυ", προϊόν ιδιαίτερα δημοφιλές κατά τη δύση της θητείας του πρώην Προέδρου των Η.Π.Α. Μπιλ Κλίντον.

Από τα βουλγάρικης έμπνευσης πούρα "Μόνικα Λεβίνσκυ" στις γερμανικές κοτομπουκιές "Obama Fingers", η εικόνα της Αμερικής στο εξωτερικό παρουσιάζει μια αργή, αλλά σταθερή και αδιαμφισβήτητη βελτίωση τα τελευταία χρόνια. 'Ισως μέσα στην ερχόμενη δεκαετία οι Βρετανοί να βαφτίσουν κάποια μετρίου ποιότητος παρτίδα τσαγιού από τις πάλαι ποτέ αποικίες τους "Hillary Green Loose Tea"...

Rx feed - feed your urges ( http://rx-feed.blogspot.com )

Nightmare Stories (part two)

A true story by me...

Πάει πολύς καιρός απο τότε που άκουσα για τελευταία φορά κάποιον να λέει το ονομά του. Τρομακτικές σκέψεις άρχισαν να βιάζουν το μυαλό μου και εγώ έμοιαζα τόσο ανήμπορος να αντιδράσω.. Αμήχανες κινήσεις και λόγια άρχισαν να προδίδουν το πώς αισθάνομαι και έτσι αποφάσισα να χρησιμοποιήσω το μεγαλύτερο ίσως όπλο με το οποίο η μητέρα κατασκευάστρια με εξόπλισε.. Το χιούμορ (δε ξέρω που πήγε το μυαλό σας!). Γρήγορα κατάφερα να δείχνω και πάλι κούλ και άνετος όμως δεν είχα καταφέρει να ξεγελάσω και τους δύο πολύ καλούς μου φίλους που έτυχε να είναι μαζί μου εκείνο το βράδυ. Σύντομα κατάλαβαν τι συμβαίνει μα παρά τις προσπαθειές τους εξακολουθούσα να νιώθω μόνος και μάλιστα πιο πολύ απο ποτέ αυτή τη φορά.. Η ιδέα και μόνο πως είμαι αντιμέτωπος με τον παιδικό εφιάλτη μου, με έκανε να ιδρώνω σε ένα περιβάλλον που η θερμοκρασία έφτανε μετα βίας τους 5c. Ο ένας απο τους φίλους μου (ΝicsX) έχοντας το πλεονέκτημα της έδρας προσπάθησε να βοηθήσει όμως και αυτος στάθηκε ανίκανος να συγκεντρώσει τη σκέψη του. Φαίνεται πως το όνομα αυτό στοίχειωνε παραπάνω απ᾽ όσους πίστευα.. Ένα όνομα, μιά ανάμνηση και όλα να τρέχουν σε φάστ φόργουορντ μας έφεραν εκεί.. Μόνοι λοιπόν και εκτεθημένοι ψυχολογικά μείναμε κοιτώντας τις δύο πολύ παράξενες (αλλά και πολύ ωραίες) κοπέλες να χάνονται μέσα στο πλήθος.. Δε μπορώ ακόμα να πιστέψω πως λίγο πρίν μια όμορφη βραδιά λάβει τέλος συνέβησαν όλα αυτά. Δε ξέρω τι να απέγιναν εκείνες οι δύο κοπέλες, ξέρω μόνο πως εμείς πήραμε ο καθένας το δρόμο της επιστροφής για το σπίτι του. Ορκιστήκαμε να μην μιλήσουμε ποτε ξανά γι᾽ αυτό και σε κανέναν. Και έτσι έγινε... Δε ξαναειπώθηκε κουβέντα γι᾽αυτό, ουτε μπροστά σε φίλους ουτε σε αγαπημένους. Όσο για μένα.. πάει πολύς καιρός απο τότε που άκουσα για τελευταία φορά κάποιον να λέει το ονομά του... Ίσως τελικά να ήταν γραφτό να μη βρεθεί το Φάντασμα εκείνη τη νύχτα.. Στ᾽αλήθεια όμως γιατί κάποιος να ονομάσει έτσι μία καφετέρια... Τι είχε στο μυαλό του;

Macnlis

Nightmare Stories (part one)

A true story by me...

Και ενώ όλα έμοιαζαν να έχουν τελειώσει, εγώ δεν έπαψα στιγμή να έχω τις αμφιβολίες μου. Η αλήθεια βέβαια είναι ότι πολύ καλά έκανα και τις είχα... Απο την αρχή ακόμα δεν είχα πιστεί οτι τα πράγματα ήταν όπως φαινόντουσαν.. Μου πήρε κάμποσο χρόνο να αντιδράσω και όταν το έκανα οι κινήσεις μου ήταν κάπως σπασμωδικές. Τα χέρια μου έτρεμαν σαν καρδιοχειρούργου τη πρώτη του φορά στο χειρουργείο.. Κρύος ιδρώτας άρχισε να λούζει το προσωπό μου. Χωρίς να το σκεφτώ σταμάτησα γιατί όλα αυτά θύμιζαν ταινία τρόμου(απλά χωρίς την ενοχλητική μουσική).. Το αστείο είναι ότι εκείνη τη στιγμή απο το μυαλό σου περνάνε οι χειρότερες ιδέες.. Και έτσι πριν καλά-καλά το καταλάβω, ήμουν ήδη δύο-τρία βήματα πίσω και ένιωθα κάτι να με αποθεί απ᾽το να μάθω την αλήθεια.. Δίνοντας λοιπόν αλλεπάληλες μάχες με τον εαυτό μου για το αν είμαι σίγουρος οτι θέλω να μάθω την αλήθεια κατέληξα στο ότι τίποτα δεν είναι χειρότερο απο το να γυρίσω και να το βάλω στα πόδια χωρίς να γνωρίσω την αλήθεια, χωρις να έχω σταθεί απέναντι σε αυτό που λέγεται πραγματικότητα,χωρίς να έχω κοιτάξει τον ίδιο μου το φόβο κατάματα... Αυτό ήταν.. Σα μια θεία(απο το σόι της μάνας μου.. χοχο) δύναμη να με έσπρωξε προς το μέρος του.. Τα πρώτα βήματα δεν ήταν τόσο σταθερά αλλα στη συνέχεια αποκτούσα όλο και μεγαλύτερη αυτοπεπίθηση. Δεν άργησα να φτάσω μπροστά του και να αντικρίσω αυτο που όπως απο την αρχή σας είπα έμοιαζε να έχει τελειώσει. Τότε με μία αποφασιστική κίνηση ανοίγω το ψυγείο και βλέπω αυτό που περίμενα με όλη τη δύναμη της ψυχής μου να δω... Ναι... Ήταν εκεί.. H μητέρα μου,μου είχε κρατήσει δύο ολόκληρα κομμμάτια παστίτσιο.. Δύο υπέρογκα κομμάτια φρέσκου κυμά που ερωτοτροπούσαν προκλητικά με το χοντρό μακαρόνι και τον ερωτά τους σκέπαζε τρυφερά η υπέροχη μπεσαμέλ της μαμάς... Το τι επακολούθησε φαντάζομαι πως το γνωρίζετε.. και δε μιλάω για τη σχέση του κυμά με το μακαρόνι..

Macnlis

Not another teen-vamp movie!!!

Ο λόγος για το πολύ διαφημισμένο Twilight.. Ξέρεται αυτό με τον μεγάλο έρωτα μεταξύ ενός βαμπίρ και ενός ανθρώπου (πρωτότυπο, ε?), λοιπόν το ξέρατε πως όταν ένα βαμπίρ εκτεθεί στο φως του ήλιου λαμπιρίζει?? Αι μα το ταιο σας λέω (Ταμτάκος ή Macnlis)..για να καταλάβετε, πως είναι η Μπρίτνευ Σπίαρς στα live της φουλ στο γκλίτερ?? Έχετε εικόνα? Να δείτε έναν Edward (τον πρωταγωνιστή δλδ) ένα κόσμημα κυριολεκτικά, γέλασα πολύ και δεν νομίζω να ήταν αυτός ο σκοπός της ταινίας... Όλοι ξέρουμε τις δυνάμεις-αδυναμίες των βαμπίρ..ε..μαντέψτε πια δεν είχε ιδέα... η Bella (πρωταγωνίστρια) δεν ξέρει Χριστό για τους βαμπίρους, αρχίζει λοιπόν το κλάσικο ποιηματάκι για την δίψα για αίμα κ.λ.π. Αμάν πια έχουμε μάθει τι κανουν και τι δεν κάνουν τα βαμπίρ.. έλεος.. Εντάξει η ταινία είχε και καλά σημεία βλέπε το βρωμόξυλο που έπεσε μεταξύ του Edward και ενός κακού βαμπίρ (υπάρχουν και καλά βαμπίρ!!), σύντομη σκηνή αλλά ωραία, ωραίο μακιγιάζ τα vamps γενικότερα, ωραία δόντια.. αααααα, τώρα που το σκέφτομαι είχαν φυσιολογικά δόντια.. τα καταστρέφει όλα τα στάνταρ περί βαμπίρ αυτή η ταινία!! Θα το ξεχνούσα η Bella είχε macbook (είμαι πορωμένος το ξέρω)...Θα μπορούσα να συνεχίσω άλλα έπεσε νύστα!!! Βαμπίρ του κόσμου ενωθείτε!!!

iGerge

ΜΑΣ ΠΕΘΑΝΕ Η ΚΟΥΝΙΑΔΑ ΜΟΥ!!!

Μετά λοιπόν από τον καφέ με τους partners, πήγαμε στο σπίτι της κουνιάδας μου...ήθελα να δω την γυναίκα μου!!! Η κουνιάδα μου λοιπόν μας κέρασε με μία κατά τα άλλα πολλά υποσχόμενη τούρτα που μόλις είχε ετοιμάσει..πολύ νόστιμη και μπράβο της!!!! Ερχόμαστε λοιπόν στην δικαιολόγηση του τίτλου του post.....ε μην κάνετε πως δεν πιάνετε το υπονοούμενο...με πήγε αίμα!!! Και το χειρότερο??? Είχα την μάνα μου έξω από την πόρτα του WC (πω πω τζέντλεμαν τι θα έλεγα τουαλέτα?), και έριχνε τρελό σκατό (πρίν ήμουν τζέντλεμαν, τώρα όχι!!problem??), στον πατέρα μου για κάτι κληρονομικά...(τρέχα γύρευε), anywayzzZZ, ενώ λοιπόν εγώ έδινα μια άνιση μάχη στο WC (σαβουράρ βίβρε σου λέω!!), είχα την κύρα Νίκη με το παραπονό της.. ή καλύτερα με τα κέφια της απ' έξω να γρινιάζει!!! Ούτε να αφοδεύσω δεν μπορώ σ' αυτό το σπίτι!! The world comin to an end i' m tellin ya... Α ρε κουνιάδααααααααααα.....

iGerge out.

Το χάσαμε το κορμί πατριώτη...

Σήμερα το απόγευμα μετά απο ένα πολυ καλό φαγοπότι εγώ με τους Awesome partners μου είπαμε να πάμε γιατον απογευματινό καφέ μας... Η αλήθεια ειναι ότι κάναμε ώρα να βρούμε το που θα αράξουμε τα κορμιά μας αλλα η μοίρα μας επεφύλασε κάτι πολυ καλό τελικά.. Μπαίνοντας λοιπόν μέσα στο μαγαζί τα βλεμματα μας,εκτός του iGerge που είναι αν κλικ πριν το γάμο, καρφώθηκαν στη 19χρονη σερβιτόρα(κορμί)... Όπως καλαβαίνετε αυτό ήταν και το θέμα συζήτησης μας όση ώρα είμασταν εκεί.. Χιλίαδες χαρακτηρισμοί και σχόλια ακολούθησαν όσο η ώρα περνούσε.. Ξέρω πως και ο πολύ καλός πια φίλος και συνεργάτης NicsX είναι σύμφωνος μαζί μου. Φτάνοντας σε αυτή την ιερή λοιπόν στιγμή λέω να πάω για ύπνο με την εικόνα αυτού του πλάσματος μήπως και δούμε κανένα όνειρο της προκοπής... Καλό βράδυ λοιπόν και όνειρα γλυκά.... ΜacNlis