Going once, going twice...

Αχά! Να λοιπόν που έχει και δεύτερο μέρος όλη αυτή η ιστορία! (Στμ - Γιατί είπες τίποτα και στο πρώτο μέρος?) Για να έχουμε απ' όλα τα καλά και ενδιαφέροντα, θα μοιραστώ την εμπειρία μου από το τελευταίο μαγαζί που πήγα. Διάβαζα λοιπόν τη Lifo, πολύ κουλτούρα - αλλά για αυτό θα τα πούμε μιαν άλλη φορά - (Στμ - Μη με απειλείς εμένα!) και λέει για το νέο talk of the town, που είναι λέει το Spitimou http://www.myspace.com/spitimou (Λέοντος Σοφού 26, με Εγνατία, 1ος όροφος, δεύτερος παράλληλος μετά τη Συγγρού προς το Σταθμό), μαγαζί όμορφο, καινούριο, δεν έχει κάψει τα βερνίκια του ακόμη, και με πάρα πολύ κόσμο μέσα! Η αλήθεια είναι ότι δυσκολεύτηκα πολύ να πάω. Κι αυτό για ένα λόγο με τον οποίο δεν έχει να κάνει με το μαγαζί. Το πρώτο πράγμα που σε κάνει εντύπωση μόλις μπαίνεις στην νεοκλασσική πολυκατοικία είναι η μπόχα από υγρασία που σε πιάνει από τα μούτρα! Ναι, ναι, η πολυκατοικία είναι πανέμορφη απ' έξω και πανούκλα από μέσα. Δε λέω, το μαγαζί μια χαρά ωραιότατο καπνό μυρίζει, αλλά η οικοδομή...και γι' αυτό, παρ' όλες τις καλές προθέσεις με τις οποίες ήταν στρωμένος ο δρόμος για το Spitimou, δεν τα κατάφερα να μπω τις 2 πρώτες φορές, μιας και η απόφαση της παρέας ήταν: που θα μπούμε εδώ μέσα ρε? βρωμάει! Το μαγαζί όμως φαινόταν καλό, έχω κι ένα πάθος με τα νεοκλασσικά κτίρια και τα περίεργα, καταχθόνια, underground - στην περίπτωσή μας overground - μέρη και δεν το έβαλα κάτω. Αφού ξεπεράσεις το πρώτο σοκ από το πολύ - για bar - φως που έχει το μαγαζί βλέπεις ότι είναι τίγκα (0100 το βράδυ παρασκεύης βέβαια). Ο κόσμος είναι όμορφος και οι ηλικίες πάνω κάτω στη φάση της φοιτητικής ζωής, άντε και λίγο της αιώνιας φοιτητικής ζωής. Το φώς σε βοηθά να δεις τον σερβιτόρο έυκολα και να κάνεις τις παραγγελίες σου που είναι σε λογικές τιμές για φοιτητικό bar, μην πω πολύ καλές με τη σημερινή κρίση. Το σέρβις, δεδομένου του κόσμου είναι σβέλτο και ευγενικό. Βέβαια, μια βόλτα μέχρι το bar ενδύκνειται, καθώς το μαγαζί είναι αρκετά μεγάλο και μέχρι να φτάσεις πάνω σε 2-3 γνωστούς θα πέσεις, γιατί όχι και σε 1-2 αγνώστους? Και ότι πηγαίνεις, λοιπό προς το αμέρικαν μπαρ, προσέχεις τη μουσική, η οποία διατηρείται σε νορμάλ ντεσιμπέλ. Δε λέω, παράπονο δεν έχω, τα ελαφριά ροκάκια μου τα άκουσα...αλλά γύρω στις 0230 το γυρνάει σε ραπ και συνεχίζει με γαλλική ραπ. Εντάξει. Τον περισσότερο κόσμο δε φάνηκε να τον πειράζει, αλλά οφείλω να το πω, διότι μεγάλη εντύπωση μου έκανε!!! Τεσπα. Η διακόσμηση είναι όμορφη, με παλιές φωτογραφίες και αντίκες ραδιόφωνα, φωτογραφικές μηχανές και τα τοιάυτα, αλλά δεν είναι κάτι που δεν έχω δει στα μαγαζιά που ανοίξαν πρόσφατα. Δεν κάνει το μαγαζί να ξεχωρίζει. Στην τελική το μαγαζί είναι μια καλή και ενδιαφέρουσα λύση, τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον. Κοντά σε εστίες είναι και κοντά στη Συγγρού, όπου τελευταία μεγάλη άνθηση βλέπω και πολλά μαγαζιά να ανεβάζουν στροφές και άλλα να ανοίγουν εκεί και πολύ με αρέσει, γιατί τη γουστάρω την περιοχή και θέλω να δω όλα αυτά τα παλιά, νεοκλασσικά που είναι παρατημένα και έτοιμα να πεθάνουν να ξαναζωντανεύουν. Πραγματικά, την επόμενη φορά που θα βρεθείτε στην περιοχή, δοκιμάστε να σηκώσετε το κεφάλι ψηλά...τα κτίρια είναι υπέροχα και μακάρι να μπορέσουμε να τα αναστήσουμε/αναστηλώσουμε... Όπως και να 'χει, όσον αφορά το Spitimou, θα ξαναπάω και θα τσιμεντώσω άποψη. Αλλά μέχρι τότε, να πάτε κι εσείς γιατί με φάνηκε καλό και γιατί με αρέσουν τα καινούρια. Τα βαρέθηκα τα παλιάάάά... Την πέφτω τρελοί και τρελές....πάω να μετρήσω αγελάδες...